Het is donderdagochtend, half twaalf. Ik ben al zes uur wakker, mijn haar zit vastgeplakt op mijn hoofd en mijn lippenstift is ergens op mijn wang beland omdat ik een klein dutje heb gedaan in het vliegtuig. Ik zet mijn eerste stappen op Deense grond...
De tijd ging te snel en haalde ons in. Zo voelde het, althans. Steeds zie ik het kruispunt voor me: op de hoek een juwelier, aan de andere kant een restaurant. Jouw huis naar links en dat van mij naar rechts. En steeds wil ik...
De camera stelt langzaam scherp - zijn contouren worden duidelijker en ik herken hem. Lang, donker. 'Waar gaan we naartoe?', vraagt hij. Ik antwoord dat we naar de Afsluitdijk gaan en hoor een voorzichtig lachje in mijn stem. Ik zie mijzelf: net wakker, een zwarte...
Soms zou ik willen dat alles weer normaal is, wat normaal dan ook is. Als ik bij de bedrijfsarts zit, bijvoorbeeld, en ze me vraagt of ik denk dat ik alweer kan werken. Dan ligt het woord 'ja' op het puntje van mijn tong. Er is...