Een jaar geleden kreeg ik mijn diagnose. Ik herinner me het moment nog precies: een soort van bevestigende klap in je gezicht die je al zag aankomen, maar toch niet kon ontwijken. Hij landde op mijn rechterwang, daar waar ik 'm het beste op kon...
Ik kon niet zo goed de woorden vinden die ik wilde gebruiken. Ik hoef niet te zeggen dat het rare tijden zijn. Het lijkt wel alsof de wereld even stilstaat (en tegelijkertijd ook niet), zeker als ik door een lege stad wandel waar ik normaal...
Mijn dag begon te vroeg en duurde te lang. Dat gebeurt me wel vaker. Zeker vier avonden in de week lig ik om acht uur 's avonds in bed omdat ik zo moe ben dat ik niet meer wakker kan blijven. O en eerlijk? Omdat...
De ochtenden voelen zwaarder aan. Alsof het te lang duurt voordat de zon opkomt. Het liefst wil ik in bed blijven liggen met de dekens over me heen, wachtend tot de dag voorbij is en ik weer mag slapen. Bij mijn eerste kop koffie heb...