22 for 2022 ♥ update 1

07/05/2022

Om eerlijk te zijn was ik weer eens bijna vergeten dat ik ooit dit lijstje had gemaakt, maar het is inmiddels al mei (hoe dan?) en dus is dat een mooi moment om eens te zien hoe ik het er onbewust van af heb gebracht. Wil je weten wat ik ook alweer had bedacht om dit jaar te gaan doen en ook waarom dan? Je vindt het lijstje hier. 1.  Meedoen aan een hardloopwedstrijd Dit gaat gebeuren mits er niet a) weer opnieuw een pandemie komt en b) ik nog meer last van mijn longen ga krijgen. In september is er hier in de buurt een loop van 6 kilometer óf 15 kilometer. Beiden behoorlijk intens vanwege alle heuvels, maar vorig jaar liep ik ook 6 kilometer (al was dat geen officiële wedstrijd, maar gewoon voor de leuk) en dat ging fantastisch. Ik was eigenlijk van plan om dit jaar voor de 15 te gaan, maar het gaat me niet meer lukken om dat voor elkaar te krijgen in de komende maanden, dus ik hou het maar gewoon op 6. En misschien, heel misschien, zit er in de herfst zelfs een hardloopwedstrijd in het buitenland aan te komen. Aah! 2.…

Lees verder

Dagboekje 14, 15, 16 en 17 (maar dan in het kort) • 2022

02/05/2022

Zo nu en dan kreeg ik in de afgelopen weken een berichtje van een lezer met de vraag of het nog wel goed ging omdat het zo stil was op mijn blog. Het antwoord op die vraag? Nou, eigenlijk niet per se. Er veranderden grote dingen in mijn leven en ondanks dat ik vaak wel zin had om te schrijven, lukte het me niet om dat hier te doen. Ik kon de rust niet vinden om even rustig te gaan zitten en te schrijven (of te lezen, dus er is nog een flinke inhaalslag te maken) en ik wist eigenlijk ook niet wat ik dan moest schrijven en wat ik dan precies wel of niet wilde delen. En dus deed ik het maar gewoon even niet. April was een roerige maand. Aan het begin van de maand, op de eerste dag zelfs, besloten mijn (nu dus ex-)vriend en ik onze relatie te beëindigen. In de maand daarvoor hadden we al apart gewoond en dus kwam het niet als donderslag bij heldere hemel, maar verdrietig was ik wel. Ik deelde er niet zoveel over, vooral omdat ik niet zo goed wist of ik dat wel wilde en omdat ik druk was…

Lees verder

En dat het dan is wat het is

19/04/2022

Ik sta soms even stil om te kijken naar de bloesem. Roze, wit, blaadjes op de grond. Ik fantaseer over landen met rijen bomen vol roze, ik fantaseer over een boom in mijn achtertuin die me vertelt dat het lente is geworden en even, heel even maar, denk ik aan de grote magnolia in de voortuin van het studentenhuis waar ik woonde. Het stelt me gerust, dat doet het altijd al, dat het maar gewoon weer gaat bloeien, al leek het in de winter dat het nooit meer zou gebeuren. Het herhaalt zich, keer op keer, en het komt altijd goed. Wanneer iets groots in je leven anders wordt, probeer je vast te houden aan alles dat klein is. Dat doe ik wel, althans. Koffie aan de eettafel zo ergens rond een uurtje of acht in de ochtend, ontbijt met kwark en blauwe bessen. Op tijd naar bed, op tijd eruit. Zo nu en dan een avond zingen alsof mijn leven ervan afhangt. Voornemens als ‘maar nu ga ik het echt anders doen’ schuif ik aan de kant, makkelijker dan voorheen: ik hoef niets anders te doen, het is al goed. Er is tijd nodig, er zijn woorden nodig, het…

Lees verder

Dagboekje 13 • 2022

05/04/2022

Ik ben vast niet de enige die het treurig vind dat het weer ineens zo is omgeslagen: ik zat al helemaal in de lente-modus, maar toen ging het weer regenen (en zelfs sneeuwen, hoe dan?). Mijn week was best ingewikkeld en ik slaap nog steeds verre van goed – wat niet per se helpt – maar ik weet ook zeker dat dat uiteindelijk wel weer goed komt. Laten we gewoon hopen dat het snel weer wat warmer wordt, de zon weer gaat schijnen en we weer heerlijke middagen in de tuin door kunnen brengen. Daar kijk ik nu al naar uit! Maandag Het is maandagochtend en ik breng Jula naar school. Daarna rij ik naar vioolles, maar onderweg is er flinke file (meh) en dus kom ik te laat. Gelukkig is dat nooit echt een probleem, maar dit keer heb na mijn vioolles nog een afspraak bij de huisarts en dus voel ik toch wel stress. Ik kom overal nét iets te laat aan. Na de injectie kan ik wel even rustig aan doen en rond half één stap ik in de auto op weg naar een locatie van de organisatie waar ik werk. We nemen een paaslied op en…

Lees verder